H πρόεδρος του ΔΣ της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων, Μαρία Καλμπουρτζή, εκπροσωπώντας το διοικητικό συμβούλιο και τους δεκάδες συγγενείς Αγνοουμένων ταξίδεψε στις Βρυξέλλες, στο κέντρο της Ε.Ε. και παρέστη στον στολισμό του διαφορετικού «χριστουγεννιάτικου» δέντρου με ασπρόμαυρες φωτογραφίες των Αγνοουμένων, τα ίχνη των οποίων χάθηκαν το καλοκαίρι του 1974, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και χαιρέτισε με συγκίνηση την πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή Γεάδη Γεάδη.

Αναλυτικά ο χαιρετισμός της Μαρίας Καλμπουρτζή

«Το δέντρο των Αγνοουμένων υπενθύμιση της απουσίας τους»

Με πραγματική συγκίνηση χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή Γεάδη Γεάδη, για τον στολισμό του «Χριστουγεννιάτικου Δένδρου των Αγνοουμένων», στην καρδιά της Ευρώπης, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Είναι η πρώτη φορά που το Δέντρο των Αγνοουμένων, με στολίδια τις φωτογραφίες των Αγαπημένων μας συγγενών, θα κοσμεί τον χώρο της Ευρωβουλής και θα θυμίζει το διαχρονικό θέμα των Αγνοουμένων και την επιτακτική ανάγκη επίλυσης του μετά από 51 χρόνια.

51 Χριστούγεννα οι συγγενείς των Αγνοουμένων περιμένουμε με αγωνία, προσμονή αλλά και οργή για μια εξέλιξη.

51 Χριστούγεννα το εορταστικό κλίμα δεν μας αγγίζει… Η δική μας καρδιά παραμένει παγωμένη.     51 Χριστούγεννα η ελπίδα μας δεν σβήνει, όπως επίσης δεν χάνεται ο πόθος για να μάθουμε τι απέγιναν οι δικοί μας άνθρωποι.

51 Χριστούγεννα χωρίς τους Αγαπημένους μας, μισός και πλέον αιώνας  χωρίς απαντήσεις  και με τον κατάλογο της ντροπής να αριθμεί 780 ακόμη Αγνοούμενους.

Σήμερα, στέλνουμε μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση του προφανούς και αναφαίρετου δικαιώματος των συγγενών, για διακρίβωση της τύχης ενός εκάστου των Αγαπημένων μας που αγνοούνται από το καλοκαίρι του 1974, συνέπεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Σε μια ακόμη προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, σας  καλούμε όλους εσάς να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε το αυτονόητο να γίνει πράξη και να δοθεί ένα τέλος στην πολύχρονη αναζήτηση και στον πόνο των συγγενών των Αγνοουμένων.

Η ανοχή όλων μας στον εμπαιγμό και την αδιαλλαξία της Τουρκίας, συντηρεί και διαιωνίζει το πρόβλημα.

Πενήντα ένα Χριστούγεννα συμπληρώνονται φέτος χωρίς μια απάντηση για την τύχη των αγαπημένων μας προσώπων.

Το πρόβλημα των αγνοουμένων είναι βαθιά ανθρωπιστικό και θα πρέπει να προσεγγίζεται με ιδιαίτερη ευαισθησία και να γίνεται συνεχής προσπάθεια επίλυσής του πέρα από οποιαδήποτε πολιτική εξέλιξη σε σχέση με το Κυπριακό. Η εξαφάνιση προσώπου αποτελεί πολλαπλή παραβίαση των βασικών και θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις αυτές δεν περιορίζονται στα δικαιώματα των αγνοουμένων προσώπων, αλλά επεκτείνονται και στα δικαιώματα των οικογενειών τους, που ζουν με το επώδυνο ερώτημα τι απέγιναν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αυτοί που κρατήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κύπρο, αλλά και αυτοί που μεταφέρθηκαν παράνομα στην Τουρκία, αλλά και πολλοί άλλοι, τόσο στρατιώτες όσο και πολίτες εξαφανίσθηκαν και παραμένουν σήμερα αγνοούμενοι. 

Οι συγγενείς των αγνοουμένων έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν τι έχουν απογίνει τα προσφιλή τους πρόσωπα και θα πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια έτσι ώστε να δοθεί η αναγκαία πληροφόρηση και να εντοπιστεί η τύχη όλων των αγνοουμένων, τόσο Ελληνοκυπρίων όσο και Τουρκοκυπρίων. Σήμερα συνεχίζουν να αγνοούνται 780 Ελληνοκύπριοι και Ελλαδίτες και 200 Τουρκοκύπριοι.

Μετρώντας μισό και πλέον αιώνα, από την ημέρα της τουρκικής εισβολής, εμείς, οι συγγενείς των αγνοουμένων, εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για τα πλέον προφανή και αναφαίρετα δικαιώματά μας…

Αρχικά, οι προσδοκίες μας περιορίζονταν στο να περιμένουμε απλά οποιαδήποτε είδηση σχετικά με την τύχη των αγαπημένων μας προσώπων, μαζί με μια κρυφή ελπίδα για την επιστροφή τους… την επιστροφή τους στην οικογένειά μας.

Έπειτα, περνούσαν τα χρόνια χωρίς αυτούς στη ζωή μας, κάνοντας κάπως την απουσία τους από τη ζωή μας δεδομένη, καθώς υποτίθεται ότι θα μαθαίναμε πώς να ζούμε χωρίς αυτούς. Αλλά και πάλι η ελπίδα για την επιστροφή τους δεν έσβησε καθόλου.

Μισό και πλέον αιώνα αργότερα, αυτή η ελπίδα άρχισε να ξεθωριάζει και μετετράπη σε δικαίωμά  για το πένθος της απώλειάς τους και την ταφή των αγαπημένων μας προσώπων, με βάση τους δικούς μας κανόνες και την ηθική, κάνοντας αυτό το δικαίωμα πιο επίκαιρο και ουσιαστικό από ποτέ.

Αγαπητοί,

Η σημερινή εκδήλωση, ο σημερινός στολισμός του Δέντρου με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, μόλις λίγες μέρες μακριά από την μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, που σηματοδεί και αποπνέει χαρούμενα συναισθήματα, ελπίδα, αισιοδοξία, ευτυχία, μας βρίσκει ακόμα να αναζητούμε περίπου 780 άτομα… 780 αγνοούμενους!

Σκεφτείτε  ότι αυτός ο αριθμός αφορά πραγματικά πρόσωπα. Το «αγνοούμενος» είναι μόνο ένα από τα χαρακτηριστικά τους, δοσμένο βάναυσα λόγω των συνθηκών, το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό τους είναι το «πρόσωπο». Ήταν πραγματικά πρόσωπα που είχαν ονόματα, είχαν ζωή, οικογένεια… Έζησαν.

Λάβετε επίσης υπόψη ότι ένας ισάριθμος αριθμός οικογενειών εξακολουθεί να αναζητά την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων. Μια επώδυνη αναζήτηση που κάθε μέρα, όλα αυτά τα χρόνια, τους εξαντλεί συναισθηματικά και σωματικά.

Είναι πραγματικά σημαντικό σε αυτό το σημείο να εκφράσουμε και την έκδηλη ανησυχία μας, σχετικά με όλες αυτές τις σημαντικές πληροφορίες που ενδέχεται να χαθούν με το πέρασμα των χρόνων. Ανησυχούμε  πραγματικά με τη σκέψη ότι πολύ σημαντικές  πληροφορίες για την τύχη τους,  χάνονται με το πέρασμα των χρόνων. Αυτό καθιστά ακόμη πιο απαραίτητη τη γόνιμη συνεργασία με όσους έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες και επιβάλλει την ηθική τους υποχρέωση να διασφαλίσουν ότι όλες οι πληροφορίες θα παρέχονται αναλόγως.

Σε αυτή τη βάση, για άλλη μια φορά, σήμερα, απευθύνουμε έκκληση για την ανταπόκριση της Τουρκίας στο θέμα, υιοθετώντας μια ανθρωπιστική προσέγγιση, ζητώντας μια πιο εποικοδομητική συνεργασία με τη ΔΕΑ, παρέχοντας απεριόριστη πρόσβαση σε πληροφορίες αρχείου, πρόσβαση σε πιθανούς χώρους ταφής ή/και υποδεικνύοντας οποιονδήποτε άλλο χώρο ταφής σε περίπτωση μετατόπισης οποιουδήποτε οστού.

Συνοψίζοντας, αυτό που πραγματικά ζητάμε είναι ο σεβασμός και η αποκατάσταση των αμετάκλητων ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, τόσο για εμάς όσο και για τους αγαπημένους μας.

Είναι πραγματικά σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι οι προθέσεις μας δεν είναι να κατηγορήσουμε την Τουρκία, αλλά να υπογραμμίσουμε ότι, για εμάς τους Συγγενείς, οι επιλεκτικές ενέργειες της Τουρκίας δυστυχώς δεν μπορούν να οδηγήσουν στην επίλυση του ζητήματος, αλλά μόνο να διαιωνίσουν τα ζητήματα επ’ αόριστον. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι και με την δική σας παρέμβασή σας, η Τουρκία θα πειστεί πραγματικά να παράσχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και βοήθεια, προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα και όλες αυτές οι οικογένειες να βρουν επιτέλους ηρεμία και ανακούφιση.

Κλείνοντας αυτήν την ομιλία, επιτρέψτε μου, για ένα δευτερόλεπτο, να μεταφέρω τις σκέψεις σας στην αγωνία μας. Παρακαλώ, για ένα δευτερόλεπτο, φανταστείτε να ζείτε χωρίς να ξέρετε τι συνέβη στο αγαπημένο σας πρόσωπο, φανταστείτε όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα που σχετίζονται με το αν είναι ακόμα ζωντανός, αν όχι, αν υπέφερε, ποιες ήταν οι τελευταίες του σκέψεις, αν του είπα ότι «τον αγαπούσα»… να γυρίζει ξανά και ξανά στο κεφάλι σας, φανταστείτε τον πόνο και την αγωνία….

Λοιπόν, για εσάς ήταν μόνο για ένα δευτερόλεπτο, φανταστείτε τώρα να βιώνετε αυτόν τον πόνο για 51 χρόνια, μισό και πλέον αιώνα, γνωρίζοντας ότι υπάρχει στην πραγματικότητα  τρόπος να τερματιστεί αυτό, να δοθεί ένα τέλος.

Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα με μεγαλύτερη επιμονή και θέληση πρέπει να διεκδικήσουμε με αποτελεσματικότερους τρόπους το αναφαίρετο δικαίωμα μας στην αλήθεια, την προφανή μας απαίτηση για την τεκμηριωμένη διακρίβωση της τύχης των δικών μας αγαπημένων, με το τέλος του εμπαιγμού και της καθυστέρησης από όπου και αν προέρχεται….

Δεν είναι μόνο η Τουρκία……

Αφορά όλα τα κράτη, σε κάθε μήκος της γης μας, που κινούνται στους ρυθμούς που η Τουρκία τους επιβάλλει. Αφορά όλους εμάς που ανεχόμαστε την επιβολή του άδικου στο όνομα συμφερόντων, ανεχόμαστε την πολιτισμική μας κατάρρευση στο όνομα μιας μεσαιωνικής κουλτούρας, ανεχόμαστε την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας στο όνομα της δικής τους ανθρώπινης ανεπάρκειας.

Σας καλώ σήμερα να βρούμε μαζί τις προοπτικές που θα δικαιώσουν θα επαναφέρουν τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα των συγγενών στον δρόμο της διεθνούς απαίτησης και όχι της διεθνούς επαιτείας.

Εκτός από την Ε.Ε., τα Ηνωμένα Έθνη και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός έπρεπε ήδη να έχουν απαντήσει στα ερωτήματα των οικογενειών των Αγνοουμένων, λόγω αρμοδιοτήτων και όρων σύστασης της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων  και σίγουρα λόγω εμπλοκής στα γεγονότα του 1974.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρώπης επιβάλλεται να αντιμετωπίσουν την Τούρκικη συμπεριφορά και αδιαλλαξία με γνώμονα το Ευρωπαϊκό Δίκαιο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Αγαπητοί,

Όλα αυτά τα χρόνια ηθελημένα η επιλογή μας ήταν και είναι  ένας αγώνας,  που νιώθουμε ταυτόχρονα δικαίωμα και υποχρέωση απέναντι στους αγαπημένους μας και μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι θα συνεχίσουμε, με την ίδια δύναμη, να αναζητούμε την αλήθεια.

Και σήμερα τα  στολίδια είναι οι άνθρωποι μας, οι φωτογραφίες τους ας θυμίζουν την ευθύνη και το χρέος μας.

Θα ήταν πραγματικά τιμή και προνόμιο να σας έχουμε δίπλα μας.

Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας.