Όνομα:	Ιωάννης Ηλιόπουλος
Ημερομηνία Γέννησης:	1953 στα Άνω Λιόσια Αττικής
Ημερομηνία Εξαφάνισης:	16 Αυγούστου 1974
Τόπος Εξαφάνισης:	Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ

---

Βιογραφικό

Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος γεννήθηκε το 1953 στα Άνω Λιόσια Αττικής. Ήταν το 5ο από τα έξι παιδιά μιας φτωχής πολύτεκνης οικογένειας.

Από μικρός βγήκε στη βιοπάλη για να βοηθήσει την οικογένειά του. Έμαθε καλά την τέχνη της τοποθέτησης πλακιδίων και ονειρευόταν όταν με το καλό θα απολυόταν  από το στρατό να άνοιγε το δικό του κατάστημα. Επίσης λάτρευε τη μουσική και ήταν μέλος της φιλαρμονικής του Δήμου Άνω Λιόσιων.

Ήταν ευχαριστημένος όταν τον επέλεξαν να υπηρετήσει στην ΕΛΔΥΚ. Στην αρχή στα γράμματα που έστελνε στην οικογένεια του έλεγε πως περνούσε καλά.

Όταν άρχισαν τα γεγονότα και ήρθε με άδεια για να συμπαρασταθεί στην αδερφή του, που στις 8 Μαΐου του 1974 έχασε τον σύζυγό της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ήταν πολύ πικραμένος και δεν μιλούσε πολύ…

Στο τελευταίο γράμμα που έστειλε έγραφε: ” Μάνα, ανάψτε ένα κεράκι και για μένα…” και από τότε χάθηκαν τα ίχνη του για πάντα.. Το μόνο  που έμαθε η οικογένεια του ήταν πως έπεσε ηρωικά μαχόμενος. 

Η μητέρα του αμφέβαλλε για την τύχη του και ζούσε με την ελπίδα πως κάποια ημέρα το παιδί της θα επέστρεφε…

Λίγα χρόνια μετά, απροειδοποίητα εμφανίστηκε ένα στρατιωτικό όχημα. Από αυτό κατέβηκαν δύο φαντάροι που κρατούσαν ένα κασελάκι τυλιγμένο με την ελληνική σημαία και της είπαν ότι έφεραν τα οστά του παιδιού της.

Αυτά τα οστά τάφηκαν σε οικογενειακό τάφο στο παλιό κοιμητήριο των Άνω Λιόσιων.

Το 1999 έγινε εκταφή των οστών και αφού εξετάστηκαν στην Κύπρο με τη μέθοδο του DNA, διαπιστώθηκε ότι τελικά δεν ανήκαν σε εκείνον…

Την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2003 ο ΥΠΕΞ της Κύπρου παρέδωσε σε αντιπροσωπεία του ΓΕΣ τα λείψανα οκτώ στρατιωτικών από την Ελλάδα.

Μεταξύ αυτών βρίσκονταν και τα οστά του Δεκανέα Ηλιόπουλου Ιωάννη που έπεσε μαχόμενος στην περιοχή στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στις 16 Αυγούστου 1974.

Την Τετάρτη η σορός του μεταφέρθηκε με ειδική πτήση στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας όπου και παραδόθηκε στην οικογένεια του η οποία τον έθαψε για δεύτερη φορά…